Knock Knock, This is me!

Vandaag is het Valentijnsdag! Goh Romy, dat hadden we allemaal nog niet door... Maar dat maakt niet uit, ik zeg het gewoon nog een keer voor de mensen die het nog niet opgevallen was.

Zo, het is dus Valentijnsdag. Dè dag van de liefde, zoals het ook wel wordt genoemd. De dag dat geliefden elkaar rode rozen geven, je ontbijt op bed van hem krijgt, hij 's avonds de hele kamer verlicht met kaarsjes in de vorm van een hart, met een ontzettend lekker zelfgemaakt diner...

En voor de meesten onder ons een normale dag als een ander. Een dag waarop jij misschien, ergens, stiekem wacht op een briefje van een geheime lover. Maar die brief komt maar niet... Ja, Valentijnsdag sucks!

Maar waarom wachten op een jongen/meisje? Waarom niet gewoon je vriendinnen vertellen wat voor fantastische vriendinnen ze zijn! Vertellen waarom je zoveel van ze houd! Valentijnsdag hoeft niet alleen over liefdes te gaan, maar ook over vriendschap. Dus maak een lief briefje met een ontzettend lief berichtje voor je vrienden en vertel ze waarom jij vindt dat ze fantastisch zijn!

En voor de vraag of ik zelf wat doe met Valentijnsdag? Nee... Helaas. Ik hoef mijn vrienden niet te vertellen hoe fantastisch ze zijn, want dat weten ze! Ik heb geen leuke vriend en ik heb geen 'leuke' jongen op het oog. En al zou ik er wel één op het oog hebben, dan hou ik alsnog niet zo van dat kleffe gedoe. Ik vind Valentijnsdag overbodig. Waarom op deze dag mensen laten weten wat je van ze vind? Waarom op 14 februari? Waarom laten we dit niet altijd zien? Ik vind dat je liefde voor mensen het hele jaar door moet laten zien en niet specifiek op een dag. Maar dat is mijn mening dan weer.

Vorig jaar kreeg ik via de post een pakketje op Valentijnsdag. Er stond op: Jomy. Nou dat was al een enorme dumper. Maar toen ik het pakketje opende zat er een enorm lief knuffeltje in van een wit beertje met een rood hartje waar 'i luv you' op stond. Zo lief! Alleen stond er geen afzender bij en ik weet nog steeds niet van wie deze is. Ik ben die weken daarna alleen maar bezig geweest met wie deze gestuurd had, maar ik ben er nooit achter gekomen. Ik heb altijd wel het idee gehad dat het een grapje van mijn vader was.