Knock Knock, This is me!

 

 

Afgelopen vrijdag ging stond ik om 05:30 op om met mijn moeder naar Utrecht te gaan. We verzamelden daar om daarna met de bus naar Trier te gaan. Trier ligt in Duitsland, vlakbij de grens naar Luxemburg. Ik had er onwijs veel zin in en op de vervelende reisleidster na, was het een geslaagde heenreis. We reden Duitsland in en opeens was er patsboem sneeuw. Zonder dat het zich langzaam opbouwde, maar het was in een keer een dikke laag. Die dikke laag was dan ook een uur later ineens weer weg en scheen de zon!

 

Toen we daar aankwamen, mochten we onze hotelkamers nog niet in, dus we gingen eerst even rondlopen en winkelen, totdat we om 15:00 onze sleutels mochten ophalen en even naar de kamer gingen. De hotelkamer was prima. Het was een best rumoerig hotel, maar de bedden waren goed en we hadden een douche en een wc. Dat is voor mij het belangrijkste!

 

Nadat we al onze spullen hadden uitgestald, zijn we weer gaan lopen. We bezochten de Dom en liepen over de kerstmarkten die er waren. Die waren erg gezellig, maar voor de rest niet heel veel bijzonders. Om 17:00 vonden we het wel even tijd om uit te rusten in het hotel. Maar toen we nog geen half uur in het hotel zaten, werden we gebeld door iemand die er ook was of we mee gingen om een Schnitzel te eten in een restaurantje. Dus om 17:30 stonden we weer buiten om richting het restaurantje te lopen in de regen. Kletsnat kwamen we er aan, maar het was een gezellig, knus restaurantje. De schnitzel vond ik een beetje tegenvallen door de saus, maar dat is mijn smaak. Daarna liepen we nog wat over de kerstmarktjes, maar dan 's avonds in het donker. Dat was een mooi effect en we aten nog fruit aan een stokje met chocolade er omheen. Dat is zo lekker!

 

Iets later die avond gingen we nog de Gallerie in om te shoppen, maar na een half uur zaten we alweer ergens in het winkelcentrum een Latte Karamel te drinken! Wat zijn we toch lui!

 

Liefs, Romy.