Knock Knock, This is me!

Ik heb me met mijn stomme kop laten overhalen om zondag mee te gaan met 5 jongens naar de voetbalwedstrijd Utrecht - Feyenoord. Ik hou van voetbal! Dus toen ik gevraagt werd om mee te gaan voor gratis kaartjes zei ik natuurlijk meteen ja. Totdat ik me besefte dat er alleen maar jongens mee zouden gaan en er op Whatsapp al een berichtje werd gestuurd: 'Maar jij bent een meisje!' Argh, come on! Alsof meisjes geen verstand van voetbal hebben! Dus uiteindelijk was het zondag en fietste ik naar de bushalte waar we hadden afgesproken. Ik was natuurlijk degene die de bus in moest stappen met de vraag of de bus naar Utrecht Centraal ging. Ik wist niet dat jongens zulke watjes waren! Daarna doorgereden naar het stadion en naar binnen gegaan, wat te drinken gekocht en meteen gaan zitten. Ik zat al lekker geboeid te kijken (ik was niet voor een bepaalde ploeg, zolang Ajax maar de andere wedstrijd won, haha) en na de eerste 20 seconden kwam het volgende: 'Romy, even voor de zekerheid, hoor: Wat is buitenspel?' Met open mond heb ik hem aangekeken, meende hij dat serieus? Dit werd een lastig dagje, zo. Na veel van die opmerkingen, was de wedstrijd afgelopen. De jongens hebben de hele tijd over games gepraat en ik? Ik heb heel boeiend naar de wedstrijd zitten kijken. Eind goed, al goed!

Maandagochtend was vroeg opstaan voor mij. Ik ging met mijn ouders en broertje naar Valkenburg. Yoohoo! Ik was daar al heel lang niet meer geweest, maar de reistijd was zeker 2 uur. Met mijn wagenziek zijn is dat moeilijk te doen, dus mijn oude mp4-speler op (ja, echt ik heb dus nog een mp4-speler, waar gaat het heen met de wereld?) en muziek op hoogste volumestand. De reis ging zo ineens veel sneller. Eenmaal daar aangekomen gingen we met een kabelbaan een berg op, waar we vanaf konden rodelen. Dat was ook zo lang geleden! Vroeger vond ik het fantastisch, maar nu was ik er na twee keertjes wel weer klaar mee. Daarna nog even lekker wat gegeten en gedronken bij het restaurantje en toen zijn we weer naar beneden gegaan. We zijn nog even het stadje doorgelopen, maar daar was vrijwel alles afgesloten door werkzaamheden in het riool (ugh, wat stonk dat, zeg!). Ik vind het daar altijd net alsof je je in een ander land bevind. Oude huisjes, heuveltje op, heuveltje af. Echt heel mooi en een hele fijne sfeer. Naderhand zijn we doorgereden naar Maastricht. Mijn moeder en ik hadden het allebei al in ons hoofd: We gaan shoppen! We waren allebei nog nooit in Maastricht geweest. Het enige probleem was dat mijn vader en broertje mee gingen. Die lieten nogal duidelijk merken dat ze het niet leuk vonden. Dus na 10 minuten hadden mijn moeder en ik het ook al helemaal gehad en zijn we met een chagrijnig hoofd nog door een paar winkelstraatjes gelopen met de opmerkingen achter ons: 'Ja, maar die winkel heb je in Utrecht ook.' Thanks pap. Wel kwamen we een heel leuk winkeltje tegen waar ze hele aparte dingen verkochten. Daar zijn we even blijven hangen en heb ik ook wat hele leuke dingen gezien, maar die zien jullie in een ander artikel.

Dinsdag had ik weer mijn eerste rijles sinds 3 maanden. Wat was ik zenuwachtig, zeg! Ik was bang dat ik alles fout zou doen en ik moest ook weer iemand naar huis rijden. Dus toen de auto voor de deur stopte ben ik met trillende benen naar buiten gelopen, richting de auto. Mijn rijinstructrice stelde me al snel gerust, maar toen ik de auto wilde starten sloeg de motor vrijwel meteen af. Ik dacht echt dat ik weer terug bij af was. Maar gelukkig, de rest van de rijles ging erg goed. Ik moest weer eventjes wennen, natuurlijk, maar het ging goed voor mijn gevoel.

Vrijdag had ik weer rijles en deze ging in vergelijking tot dinsdag echt slecht. Motor sloeg 7 keer af en ik kon maar niet goed opstarten, telkens. Al denk ik dat ik nu wel weet wat er fout ging, had volgens mij mijn stoel verkeerd ingesteld. Ach, weer een les voor de volgende keer!

Mijn rustdagen waren woensdag en donderdag. Lekker niks doen en een beetje lui op mijn bed liggen met mijn Wii aan. Je moet wat met dit weer, he. Ik hou van warm weer, maar zodra het boven de 25 graden komt vind ik het niet leuk meer. Dan heb ik een heel vermoeid gevoel en voel alsof niks wil bewegen in mijn lichaam. Joepie. Soms moet ik me dus gewoon aanzetten tot dingen doen, maar deze dagen vond ik het niet nodig.